پروفسور محمد حسن‌زاده، استاد تمام گروه علم اطلاعات و دانش‌شناسی دانشگاه تربیت مدرس، بنیان‌گذار و صاحب‌نظر برجسته حوزه مدیریت دانش در ایران است. بیش از دو دهه فعالیت مستمر علمی، پژوهشی و اجرایی ایشان موجب رشد، بومی‌سازی و نهادینه‌سازی این علم در کشور شده است. ایشان در سال 1381 مطالعه در زمینه مدیریت دانش را آغاز و رساله دکتری خود را در این زمینه نگارش کرد.
پروفسور حسن‌زاده در مسیر توسعه نظری و عملی مدیریت دانش، بیش از 400 عنوان مقاله و بیش از 50 عنوان کتاب منتشر کرده است. 6 اثر به صورت مستقیم به مدیریت دانش و تحول دیجیتال مرتبط است. برخی از مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از:
| عنوان کتاب | سال انتشار | توضیحات |
|---|---|---|
| مدیریت دانش: آموزه‌هایی از مهندسی دانش | ۱۳۸۴ | نخستین کتاب تخصصی مدیریت دانش در ایران؛ آغازگر جریان بومی‌سازی مفاهیم دانشی |
| مدیریت دانش: مفاهیم و زیرساخت‌ها | ۱۳۸۷ | مبانی نظری، چارچوب‌های اجرایی، و رویکردهای ساختاری به مدیریت دانش در سازمان‌ها |
| ممیزی دانش در سازمان‌های پروژه‌محور | ۱۳۹۲ | معرفی روش‌های شناسایی، ارزیابی و بهره‌برداری از دانش در پروژه‌های تخصصی |
| بدنه دانش تحول دیجیتال | ۱۴۰۲ | تبیین ساختارهای دانشی مورد نیاز برای سازگاری با تحولات فناورانه در سازمان‌ها |
| مدیریت دانش و نوآوری در عصر دیجیتال | ۱۴۰۴ | جدیدترین اثر ایشان؛ بررسی نسل چهارم مدیریت دانش با تمرکز بر نوآوری سازمانی، فناوری‌های نوظهور و اقتصاد دیجیتال |
| ترجمه کتاب استاندارد سامانه‌های مدیریت دانش | 1398 | ترجمه‌ی اثر مرجع بین‌المللی در زمینه طراحی، ارزیابی و استقرار سامانه‌های دانشی؛ مورد استفاده در دوره‌های تحصیلات تکمیلی |
پروفسور محمد حسن زاده به عنوان دبیر کارگروه تخصصی برنامه ریزی و گسترش علم اطلاعات و دانش شناسی نقش تعیین کننده ای در تحولات این رشته داشته و در تغییر عنوان، روزآمدسازی محتوا، بازنگری و همگام سازی این رشته دانشگاهی در کشور نقش راهبردی و پشتیبانی ویژه ای ایفا کرده است. دعوت از صاحبنظران و نمایندگان دانشگاه های مختلف از جمله شاخصه های مهم این ایفای نقش بوده است. نتیجه این همکاری ها به شرح ذیل بوده است:
پروفسور حسن‌زاده در برگزاری و پشتیبانی از رویدادهای تخصصی علمی نقش مؤثری ایفا کرده‌اند:
به‌عنوان مشاور، طراح و ارزیاب، ایشان در تدوین و پیاده‌سازی نظام‌های مدیریت دانش در بیش از ۳۰ سازمان دولتی و خصوصی نقش مؤثری داشته‌اند:
پروفسور حسن‌زاده در نظریه «مدیریت دانش تحولی» بر آن است که:
«دانش نباید تنها در اسناد ذخیره شود، بلکه باید مانند خون در رگ‌های سازمان جریان یابد؛ هدایت‌گر تصمیم‌ها، رفتارها و فرهنگ سازمانی.»
ایشان در عصر هوش مصنوعی و بلاک‌چین، مدیریت دانش را یک مهارت زیست‌فناورانه می‌دانند که بدون آن، فناوری‌ها نمی‌توانند بهره‌ور و انسانی باشند.